ปฏิทินล้านนา (ฉบับวัดธาตุคำ) พุทธศักราช ๒๕๕๗

จ.ศ.๑๓๗๕ – ๑๓๗๖ ปีก่าไส้ – ปีกาบสะง้า

มะเส็งเบญจศก – มะเมียฉศก

คำนวณโดย พระครูอดุลสีลกิตติ์และคณะลูกศิษย์ วัดธาตุคำ โทร.๐๕๓-๒๗๑๘๑๓

สงวนลิขสิทธิ์ โดย สำนักงานทนายความ ป.ธุกิจกฏหมาย จำกัด โทร. 089-5552336

หนังสือปีใหม่เมืองล้านนา (ฉบับวัดธาตุคำ)
ปีกาบสง้า จุลศักราช ๑๓๗๖ พ.ศ. ๒๕๕๗
(ปีมะเมีย ฉศก ปกติมาส ปกติวาร ปกติสุรทิน)
มังคลวุฒิสิริศุภมัสต จุลศักราชได้ ๒๓๒๕ ตัว ปีมะเส็งฉนำ กัมโพชพิไสย เข้ามาในคิมหันตอุตุ จิตรมาสสุกรปักษ์ ปุณณมี โสมวารโถง ไทยล้านนาภาษาว่า ปีกาไส้ เดือน ๒ ขึ้น ๑๕ ค่ำ พร่ำว่าได้วันจันทร์ ไทวันดับเหม้า ตรงกับวันที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๗ ยามนั้น ระวิสังขานต์มีตนเรื่อเรืองงามประดุจดั่งดอกบัวขาว สถิตอยู่ทิพย์วิมานมีนราศีประเทศ ที่ประดับตนด้วยเครื่องอาภรณ์วิเศษ อลังการสีดังดอกอุบลขาวผ่องแผ้ว คือว่าสีขาวงามเลิศแล้ว ประดับตนด้วยรัตนมณีแก้ววชิระ ต่างขะจอนหูและสุบขะโจมหัวก็สีขาว มีวรรณะอันเรืองรุุ่งรัศมีพุ่งงามตามีหัตถามือซ้ายถือผาลาอันแกร่งกล้ามีมือเบื้องขวานั้นก็มาถือดาบสรีกัญชัยได้กาลยามดี ยามนั้น เสด็จขึ้นขี่พญาครุฑตัวหลวงองอาจเสด็จ ยัวริยาตรจักไปสู่เมษราศี ก็ออกจากทิพย์วิมานคดีผ่องแผ้วด้วยประตูอันอยู่หนพายัพ คือ ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ แล้วเสด็จลีลาด้วยพหุพลนิกายโยธาไปสู่ทิศทัณขิณะ คือ ทิศเหนือตั่งอั้น ยามนั้นเป็นเวลายามกองงาย เวลา ๐๘ นาฬิกา ๒๐ นาที ๒๔ วินาที เป็นยามดีคนทั้งหลายจึงเรียกว่า วันสังขานต์ล่อง
กาละนั้นวาระแห่งนางวังสีหมดแล้ว ก็มายื่นไป ยังมีนางเทวดา ชื่อมโนราถือดอกไม้นามปียืนอยู่ถ้ารับเอา ปีนี้สังขานต์ไป วันจันทร์ ฝนบ่พอมีหลาย พยาธิคนจักมีมาก พืชของปลูกข้าวไร่นาดี อุบาทจักเกิดมีแก่ผู้มียศใหญ่ ท้าวพระยาพระสงฆ์เถระผู้ใหญ่จัก ร้อนใจนัก จักได้ยินข่าวร้ายหนหรดี เดือน ๓ ลมร้ายนัก เดือน ๓ ข้าวจักแพง ชารสดินพอประมาณ คนเกิดวันพุธจักมีโชคลาภ คนเกิด วันเสาร์จักมีเคราะห์ใหญ่ หื้อบูชามหาธาตุเจ้าเจดีย์และสรงน้ําพระพุทธรูป เอาไม้ไปค้ำต้นศรีมหาโพธิ จักพ้นเคราะห์ทั้งมวล
ในวันสังขานต์ไปนั้นจุ๋งหื้อพากันสระเกล้าดําหัวยังแม่น้ําทางไคว่ เอาไม้ใหญ่นอกบ้านชายคา อว่ายหน้าไปสู่ทิสะหนใต้ แล้ว เอาน้ำส้มป่อยดำหัว อาบองค์สรงเกศเกล้า ด้วยมนต์วิเศษ สรูปเภท เป็นคาถา ว่า สัพพะทุกขา สัพพะทยา สัพพะอันตรายา สัททะคะหา สัพพะอุปัทะวา วินาสันตุ ว่า ๓ หน
ปีนี้ศรีอยู่หน้าผาก กาลกิณณีอยู่นม จัญไรอยู่ปลายมือ เอาส้มป่อยเช็ตขว้างเสีย ปีนี้ผีหัวหลวงเป็นยักษ์ อยู่ทิศตะวันออก ดําหัวอย่าบิ่นหน้าไปทางทิศนั้น แล้วมานุ่งผ้าใหม่เหน็บดอกไม้นามปี ปีนี้ดอกกาสะลอง (ดอกปีบ) เป็นพญาดอกควรเอามาเหน็บ เกศเกล้ามวยผมและเหน็บไว้ประตูบ้าน ประตูเรือน เป็นมังคละ จักอยู่สุขสวัสดีชะและ
ในเดือน ๗ แรม ๑ ค่่ำพร่ำว่าได้วันอังคารตรงกับวันที่ ๑๕ เมษายนไทวันรวายสี เป็นวันปูติ คือวันเน่าปีนี้เน่าวันเดียว อย่าไปทํามงคลในวันนี้ อย่าได้วิวาทผิดเถียงเดือดด่า หื้อได้พากันขนทรายเข้าวัด กวาดช่วงไม้สรี พระเจดีย์ วิหาร จักได้พ้นเคราะห์กับตน กับบ้านกับเมือง และพระพุทธศาสนา
ในเดือน ๗ แรม ๒ ค่ํา พว่าได้วันพุธ ตรงกับวันที่ ๑๖ เมษายน ไทวันเมืองไม้ เป็นวันพญาวัน พระสุริยะอาทิตย์เสด็จ สลิดทิพยวิมานยังราษีเมษในเวลากาลได้ยามดูดซ้าย เวลา ๑๒ นาฬิกา ๐๙ นาที ๐๐ วินาที
ยามนั้นจุลศักราชขึ้นแถม ๑ ตัว เป็นจุลศักราช ๑๓๗๖ ตัว มะเมียฉนํา กัมโพชพิสัย ไทยล้านนาภาษาว่าปีกาบสง้า หื้อได้พา กันกระทําบุญหื้อทาน เจดีย์ทราย ช่อ ตุง ไม้ค้ำสรี หื้อพากันทํามังคละกับวัดวาอาราม บ้านช่อง หอเรือน และปูชาสระสรง องค์ พุทธรูปเจ้า มหาเจติยะพระธาตุ พระบฏ พระบาท ไม้สรีถึงบ้าน และอารักษ์เจนเมือง มิ่งเมือง อย่าประมาท ด้วยเหตุเคราะห์ เมืองจักมี แล้วหื้อพากันดำหัวครูบาสังฆะ พ่อเฒ่าแม่อุ้ย และพ่อแม่ เพื่อขอเดชะบารมีไว้กับตนหื้อเป็นมงคลตลอดปีอยู่สุขสวัสดี มีโชคลาภ ลุหลังถั่งมา ริมาค้าขึ้น อยู่เย็นเป็นสุขตลอด
ปีนี้เศษ ๖ ชื่อภัทระวัสสะ แมวรักษาปี ไก่รักษาเดือน หนูรักษาป่า ปลาตีนรักษาน้ำ อาฬวกะยักษ์ รักษาอากาศ กุมภัณฑ์ รักษาแผ่นดิน พระยาเป็นใหญ่แก่คนทั้งหลาย นกยูงเป็นใหญ่แก่สัตว์ ๒ ตีน ม้าเป็นใหญ่แก่สัตว์ ๔ ตีน ผักเฮือดเป็นพญาแก่ไม้ทั้ง ปวง ผีเสื้ออยู่ไม้คะเซาะ ไม้หมากซางเป็นใหญ่แก่ไม้จิง ไม้แมเป็นใหญ่กว่าไม้กลวง หญ้าดอกเลาเป็นใหญ่กว่าหญ้าทั้งมวล ขวัญเข้า อยู่ไม้เดื่อเกี้ยง ฝนกลางปีนักหัวปีหล้าปีบ่สู้มีหลาย ข้าวนาดอดี ข้าวนาปีดีปานกลาง คนเกิดปีนี้มีศีลห้า มีปัญญา แต่บ่มีข้าวของ อายุ ๗๐ จักตาย
ปีนี้นาคหื้อน้ํา ๕ ตัว บันดาลหื้อฝนตก ๕๐๐ ห่า ชื่อจันทราธิปติ ตกในมหาสมุทรและเขา สัตตบริภัณฑ์ ๒๔๗ ห่า ตกในป่า หิมพานต์ ๑๖๑ ห่า ตกในมนุษย์โลก ๔๒ ท่า ปีนี้ฝนพอประมาณ
ปีนี้เทวดาวางเครื่องประดับทิศประจิม ปาปะลัคนาอยู่ทิศพายัพ ปาปะเคราะห์อยู่ทิศอาคเนย์ ทิศเหล่านี้เป็นอัปปมงคลบ่ดีไปค้าไปศึกทิศนั้น บ่ดีทํามงคลแก่บ้านเมืองในทิศนั้น บ่ดีปกเสามงคลในทิศนั้น ดําหัวอย่าเบ่นหน้าไปทางทิศนั้น จักเสียสรีเดชะ
อดีตวรพุทธศาสนาคลาล่วงแล้วได้ ๒๕๕๖ พรรษาธิกาปลาย ๑๑ เดือน ๓ วัน นับแต่พระยาวันคืนหลัง อนาคตศาสนา อันยังจักมาภายหน้าค้างอยู่บ่น้อยแถม ๒๔๔๓ปลาย ๒๗ วัน เหตุนับแต่วันปากปีไปเอามาบวกกับกันก็เต็มห้าพันพระพรรษาถ้วนบ่มีเศษ เหตุตามฎีกาที่ มหาพิลางคสัมมิทรสีเจ้าหากวิสัชนาแต่งแปลงสืบ ๆ มา ก็ปริปุณณาแล้วแล
พระครูอดุลสีลกิตติ์ วัดธาตุคํา ตําบลหายยา อําเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่
เป็นผู้ปล่านแปลงวิสัชนาแต่งแต้มทํานายพยากรณ์ตามคัมภีร์โหราเพทั้งคศาสตร์เพทล้านนา ฉบับวัดธาตุคำ